No more noisy, loud words from me---such is my master's will. Henceforth I deal in whispers. The speech of my heart will be carried on in murmurings of a song.
Men hasten to the King's market. All the buyers and sellers are there. But I have my untimely leave in the middle of the day, in the thick of work.
Let then the flowers come out in my garden, though it is not their time; and let the midday bees strike up their lazy hum.
Full many an hour have I spent in the strife of the good and the evil, but now it is the pleasure of my playmate of the empty days to draw my heart on to him; and I know not why is this sudden call to what useless inconsequence!
Այլեւս ոչ մի բարձրագոչ աղմկոտ բառ ինձանից – այսպես է կամքը Տիրոջ իմ:
Այսուհետ կխոսեմ շշուկով: Սրտիս բառերը կառաքվեն մրմունջների մեջ երգի:
Շտապում են մարդիկ շուկան արքայի: Առնող վաճառողներ՝ բոլորն են այնտեղ,
բայց ես վաղաժամ հրաժեշտ եմ տալիս կեսօրին, թոհուբոհում աշխատանքի:
Թող ուրեմն բացվեն ծաղիկներն իմ այգում, թէեւ ժամանակը չէ նրանց,
եւ թող հնչեցնեն բզզոցն իրեցն, մեղուները կեսօրվա:
Անթիվ ժամեր եմ վատնել, հակամարտություններում չարի ու բարու,
բայց հիմա վայելքն է իմ փուչ օրերի խաղընկերոջ կանչել իմ սիրտը իր մոտ,
եւ չգիտեմ ինչու եւ ինչ պատճառով է կանչը այս հանկարծահաս: