Clouds heap upon clouds and it darkens. Ah, love, why dost thou let me wait outside at the door all alone?
In the busy moments of the noontide work I am with the crowd, but on this dark lonely day it is only for thee that I hope.
If thou showest me not thy face, if thou leavest me wholly aside, I know not how I am to pass these long, rainy hours.
I keep gazing on the far-away gloom of the sky, and my heart wanders wailing with the restless wind.
Ամպերը բարդվում են ամպերին, մթնում է, Օ իմ սեր, ինչո՞ւ թողեցիր ինձ շեմին՝ մենակ:
Ամբոխի հետ եմ օրվա եռուզեռին, սակայն Դու ես միակ հույսը իմ՝ օրերին միայնակ ու խավար:
Թէ ցույց չտաս դեմքը Քո, թէ թողնես ընդհանրապես մի կողմ, չգիտեմ ինչպես պիտի անցնեմ, ժամերը այս միգամած:
Սեւեռվում եմ երկնքի հեռու-հեռավոր շողին, տագնապած է անդադար քամու հետ ու ալեկոծ սիրտն իմ: