On the slope of the desolate river among tall grasses I asked her, `Maiden, where do you go shading your lamp with your mantle? My house is all dark and lonesome---lend me your light!' she raised her dark eyes for a moment and looked at my face through the dusk. `I have come to the river,' she said, `to float my lamp on the stream when the daylight wanes in the west.' I stood alone among tall grasses and watched the timid flame of her lamp uselessly drifting in the tide.
In the silence of gathering night I asked her, `Maiden, your lights are all lit---then where do you go with your lamp? My house is all dark and lonesome---lend me your light.' She raised her dark eyes on my face and stood for a moment doubtful. `I have come,' she said at last, `to dedicate my lamp to the sky.' I stood and watched her light uselessly burning in the void.
In the moonless gloom of midnight I ask her, `Maiden, what is your quest, holding the lamp near your heart? My house is all dark and lonesome---lend me your light.' She stopped for a minute and thought and gazed at my face in the dark. `I have brought my light,' she said, `to join the carnival of lamps.' I stood and watched her little lamp uselessly lost among lights.
Ամայի գետի ձորակի, սեզերում երկար, հարցրեցի նրան
«Աղջիկ ո՞ւր ես գնում, թիկնոցիդ տակ լապտերդ պահած»
Խավար է տունն իմ ու լքված: Փոխ տուր լապտերդ ինձ:
Բարձրացրեց մուգ աչքերը մի պահ, աղջամուղջի միջով նայեց դեմքիս,
«ես եկա գետի մոտ,» նա ասաց, «լապտերն իմ հանձնելու հոսանքին
երբ լույսը օրվա արեւմուտքում մարի»:
Կանգնեցի միայնակ սեզերում երկար,
նայեցի ալիքների վրա զուր օրորվող, նրա լապտերի երկչոտ լուսին:
Թանձրացող գիշերվա լռության մեջ հարցրեցի ես նրան
«Աղջիկ, քո բոլոր լապտերներն են վառված, էլ ո՞ւր ես գնում լապտերով քո»
Բարձրացրեց մուգ աչքերն իմ դեմքին,
Վարանած կանգ առավ մի պահ, «Ես եկա ընծայելու լապտերն իմ երկնքին»:
Կանգնեցի ու նայեցի նրա լույսի, ունայնության մեջ, զուր առկայծումին:
Անլուսին խավարում կեսգիշերի, հարցրեցի ես նրան
«Աղջիկ, ի՞նչ է ուղտագնացությունը քո, լապտերդ սրտիդ մոտ պահած:
Խավար է տուն իմ ու լքված. Փոխ տուր քո լապտերը ինձ:»
Նա մի րոպե կանգնեց, խորհեց ու նայեց դեմքիս մթի մեջ:
«Ես բերել եմ լույսն իմ միանալու, պարահանդեսին լապտերների:»
Կանգնեցի նայեցի փոքրիկ կանթեղին նրա, լույսերում անօգուտ կորած: