Let all the strains of joy mingle in my last song---the joy that makes the earth flow over in the riotous excess of the grass, the joy that sets the twin brothers, life and death, dancing over the wide world, the joy that sweeps in with the tempest, shaking and waking all life with laughter, the joy that sits still with its tears on the open red lotus of pain, and the joy that throws everything it has upon the dust, and knows not a word.
Թող բոլոր շիթերն իմ բերկրանքի, միանան իմ վերջին երգում:
- Բերկրանք, որով երկիրն է հոսում ըմբոստ ընդվզումի մեջ խոտերի:
Բերկրանք, որ զույգ եղբայրներին՝ կյանք ու մահին, արձակ աշխարհում կանչում է պարի:
Բերկրանք որ ներխուժում է փոթորկով, ցնցում, արթնացնում ամենայն կյանք ծիծաղով:
Բերկրանք, որ նստում է անշարժ իր արցունքներով բացված կարմիր շուշանի վրա ցավի,
Եւ բերկրանք, որ փուշու մեջ է նետում ամենը՝ ինչ ունի,եւ որը ոչ մի բառ չգիտի: