Art thou abroad on this stormy night on thy journey of love, my friend? The sky groans like one in despair.
I have no sleep tonight. Ever and again I open my door and look out on the darkness, my friend!
I can see nothing before me. I wonder where lies thy path!
By what dim shore of the ink-black river, by what far edge of the frowning forest, through what mazy depth of gloom art thou threading thy course to come to me, my friend?
Փոթորկոտ այս գիշերին ճամփո՞րդ ես քո սիրո, իմ սեր, իմ ընկեր:
Երկինքն է տնքում` ինչպես մեկն հուսահատ:
Չեմ քնել այս ողջ գիշեր: Նորից ու կրկին իմ դուռն եմ բացել, իմ ընկեր`
Խավարը զննելով:
Չեմ կարող տեսնել ոչինչ: Անհանգիստ եմ.
Ո՞ւր է քեզ տանում քո ճամփան:
Ի՞նչ խավար ափերով սեւ ու մութ գետի, կամ ո՞ր եզերքով մռայլ անտառի,
ի՞նչ անդունդերով ես ճանապարհ բռնել, իմ ընկեր, դեպի ինձ: