2024-01-01
Ճշմարտությունը անցյալի հավատքն է, Հավատքը՝ ապագայի ճշմարտությունը

2024-02-09
Գարունը կարծես գալիս էր...
Աշխարհն ու շրջապատը լուսաբացին ավելի էր շողշողում Արարչության ու կյանքի հրաշքով ու փառաբանությամբ:
Փառք Քեզ Տէր այս հրաշքի համար, Փառք Քեզ ամեն շնչավոր ու անշունչ կերտվածքների համար ու նրանց անունից...
«Ահ՜, բայց ո՞վ եմ ես, Հայ մարդը՝ Քո արարչության մեջ, ում երկիրն ավերակ, զավակներն իրենց հայրական տունը ամեն րոպե լքելու պատրաստ և երկրի ղեկին բազմած պոռնիկ եսթերն իր ճիվաղ թերմածքով ու ճիվաղածին ու անհայրենիք կառավարիչներով…  Ի՞նչ տեղ ունի Մարդը, երբ մարդ արարածի լավագույն արժեքների կրողներն ու Հայրենիքը տրորվում ու սպառվում է տականքի ու մարդակերների կճղակների տակ:»
Սա էր իմ մտորումը Գագիկ Գինոսյանի բոթը ստանալուց մի քանի ժամ առաջ… 
Աշխարհը կարծես մթնեց և կյանքի փառաբանությւնը լռեց...
«մարդը ոչինչ է... հող էք և հող պիտի դառնաք» ծղրտաց պոռնիկ եսթերը իր ճիվաղ թերմածքի հետ իր նոր լուսնկարներով…
Ժամը ժամի վրա աշխարը խավարում էր ու Հայ մարդը հրաժարվում էր դրա շառից էլ, խերից էլ…
Դափ… դափ… դափ, դափ, դափ…
Պարում են, Խենթերը պարում են… 
Զուռնա է…, զուռնա է ու Դհոլ…
Արթնանում են…
Հրեշտակները, դիցերն ու հսկաները արթնանում են…
Լեռներն ու սարերը պար են բռնել: Հայսատանը պարում է ու դափի ձայն ու ռիթմը հասնում է հեռավոր մայրցամաքներ ու մտնում իմ մթնած տան պատերից ներս…
Գարուն է…
Գագիկ ջան, քո կյանքով արածիդ պես, քո հեռանալով անգամ լեռները շարժեցիր, ու ՀԱՅ մարդուն վերադաձրեցիր պարաշրջան…
ՀԱՅ մարդը քո շուրջպարի զինվորն է, ու այլևս ժամանակ չունենք մեր պարը վաղվան կամ ճիվաղներին թողնելու… Առաջն Աստվա՜ծ
Հոգուդ Լույս Եղբայր և Հայրենիքին ու ՀԱՅին Ազատություն

 

2024-01-28

As a child, most of us have been exposed to our culture through our parents, communities, relatives and events and there was always the question, "why do we do this?", and why we have to put some effort to preserve something that is old and even may be outdated, specially, in the technologically developed countries like USA…
Does it worth it? Will it help us or our children to succeed and gain true happiness in live or may be even an issue and burden to achieve  goals, to integrate and enjoy the benefits of modern societies and cultures?

As any parent I want the best for my children and starting from picking the food, clothing, toys, schools I would do everything in my power to get the best for them.

What about culture? 
Are we passing our culture to children because it is one of the best or because of obligation?
Even as an obligation to our ancestors and motherland, it worth the effort, since trying to be one of the bests of your kind is itself already a reward and a spiritual growth journey that straightens the soul and character, and being born as an Armenian makes that journey far more beneficial, since you are getting it touch with the fully accomplished, totally independent, self sustaining and oldest human culture in the world, that contributed to all human cultures on the planet earth plenty and still...

As more we learn Armenian culture more wonders and truly magical things open up and on every step you feel more connected to all people, history, planet earth, universe and the Creation itself, specially through the language that our ancestors spoke and unique, celestial  music…

I want the best for my children and as they were blessed by God to be born Armenian, I will do my best to pass the greatest and older culture of humanity to them, since I know that all the troubles of life, that wouldn't be solved by technology, resolved by the wisdom of Olds and the key to that wisdom is through the language, traditions and culture and we inherited one of the oldest and purest...

 

2020-12-02
Ցավակցությունս չեմ հայտնել Զինվոր, Հարազատ ու Հայրենիք կորցրած Հարազատներիս ու Ընկերներիս…
Քառասուն երկար օրեր շարունակ, անընդմէջ աղոթքով ու սրտատրոփ սպասում էի Արդարության ու Առաքինության դրոշակակիր Հայի երանելի հաղթանակին՝ իր Հայրէնիքի վերջին փշրանքի ու ապրելու վերջին իրավունքի համար մղվող պատերազմում, ամեն վայրկյանը հաշվելով, թէ երբ պիտի ինքս հասնեմ Երկիր ու ի՜նչ երկյուղածությամբ ու խոնարհությամբ պիտի քայլեմ Քաջերի հողի վրա, իմ ուժն ու ապրելու կամքը խառնելով նրանց Էությանն ու պայքարին, և թէ ինքս էլ չզոհվեմ, ապա Հաղթանակով վերադառնալուց հետո, ցավակցության փոխարէն, ինչպես պիտի խոնարհվեի ու համբուրէի ինձանից էլ ջահել Մայրերի փեշերն ու Հայրերի ձեռքերը՝ իմ մնացած կյանքը նրանց Սրբացած զավակների փոխարեն մինչև վերջին օրս մատուցելով նրանց ու Հայի Հայաստանին...
Իսկ հիմա՞, իսկ հիմա ես չկամ...
Ցավակցելու և խղճմտանքի ընդունակ ամեն մի մասունքը մահացավ իմ մեջ և այն ինչ մնացել է որպես գոյություն, այլևս ընդունակ չէ սիրո, կարեկցանքի, հույսի ու վաղվա օրվա հավատի…
Այսօր ես առայժմ քայլող անտարբորություն ու քարացած վկան եմ տիեզերական ոճրի:
Ինձ չի խրախուսում վաղվա մի ավելի փոքրիկ պատառիկի վրա մի այլ զորավոր հանցագործի ոտքի տակ տրորվող երկրի «փրկությունը»…
Մի ժողովուրդ, որ 1700 տարի հույս ու հավատով սպասում էր արդարության հաղթանակին և ամեն տառը, տողը, երգը, տաշած քարն ու փորած հերկը կայնքի ու Արարչության փառաբանություն էր, որն անգամ համաձայնվել էր առանց Արարատի, Վանի ու Մարութա Սարի իր երկիրը Հայաստան կոչել ու շարունակել արարել, այսօր ծաղրվում ու առհամարվում է հենց իր ներսում ապրող տականքից՝ փրկության կարիք այլևս չունի…
թող ապրողներն այլևս մտածեն իրենց փրկության մասին մի աշխարհում, որտեղ չկա Հայ ու Հայերեն:
Մենք հեռանում ենք ձեր անողոք «արդարությունից» որտեղ արարող Ցեղի դիակների վրա հրճվող տականքը ավելի իրավունք ունի ապրելու, քան իր սեփական տականքի ձեռքով վերացող Հայը…
Չեմ ցավակցել Զինվոր, Հարազատ ու Հայրենիք կորցրած Հարազատներիս ու Ընկերներիս: Մենք ցավակցության կարիքը չունենք
Կցավակցէի Հայրենիքի կորուստը կազմակերպածներին ծափահարողներին ու քծնողներին, վերլուծություններ անողներին, բայց ցավի ընդունակ ամեն ինչ մահանում է Հայրենիքի հետ

 

2020-10-21

Կյանքս աղոթք ու ապաշխարհություն
Աղոոթք ապրողի ու որդէկորույս մայրերի համար
Ապաշխարհություն՝ ընկած զինվորիս չապրած օրերը վատնելուս համար

 

March 9, 2020, 2:21 AM
Մեծ գիտնական ու մեծ Հայ մարդու՝ Սամվել Կարապետյանի վաղաժամ մահը հարկադրում է գրել:
Մեր Ազգի և Հայրենիքի վրա ծառացած կործանարար վտանգները ցանկացած բանական մարդու պարտադրում են բացատրություն և ելք փնտրել, և սակայն շատ քչերին է հաջողվում Մաշտոցի, Նարեկացու ու Կոմիտասի պես անխոցելի եզրահանգումների հասնել, երբ փոքրաթիվ արժանավորների գերակշիռ մասի բազմաչարչար մասնագիտական կյանքի ու պաքարից հետո մնում է կիսատ մնացած գործերի, չհասկացվածության, չգնահատվածության ու անկատարության ցավալի հիշատակ:
Մեր Լեզվի վեջին ժամանակների ուսումնասիրությունները ոչ մի կասկած չեն թողնում այդ Լեզուն կրող ժողովրդի նախաստեղծության հարցում և պատմական բոլոր աղբյուրներն ու հնագիտական ուսումնասիրություննրը վկայում են անհիշելի և նույնիսկ դեռ չգիտակցված հազարամյակների խորքերից անօրինակ զարգացած քաղաքակրթության տերն ու տարածողը լենելու հարցում:
Եւ սակայն, ինչպե՞ս մի և միակ այդպիսի ժողովուրդ հանդգնել է գլորվել դեպի այսօրվա ողբերգական վիճակը:
Հասկանալով, որ բնության մեջ սիրելիներ ու ատելինիր չկան և բնությունը զարգանում է Արարչաստեղծ արդարության օրենքներով, պիտի նաև ընդունենք, որ ժողովուրդներ ու ազգերն էլ խոշոր հաշվով ենթարկվում են նույն արդարության օրենքներին, բույսերի ու կենդանիների նման, ապրում ու տարածվում են, եթէ կենսունակ են և բնության օրենքներին համապատասխանում են, կամ վերանում են:
Հետևանքների դեմ պայաքրելու փոխարեն, նախ հասկանանք թէ որտեղ և ինչպես է մեր Ազգի կենսունակությունը խաթարվել և ում կամ ինչի դեմ պետք է պայքարել:
Մեր օրվա թշնամիների ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ նորածին ազգերի կամ ժողովուրդների (թուրք, ռուս, ազերի) թշնամանքը իրենց պես անցողիկ, օրվա անհեռատես ու նյութական շահերից բխող է և Մեր սեփական ուժերով կառավարելի է: Միայն Բնական արդարութայն ինքնապահպանման օրենքից/բնազդից մեր ժողովրդի կերպարանափոխությունն է խանգարել և խանգարում մեզ միաբանվել, կռվել ու ազատագրվել: Այս վաղանցուկ թշնամիների կողքին միայն մեկն է տարբերվում բոլորից, ով Հային հատարարել է իր թշնամին և արդեն 2 հազարամյակ ամեն հնարավոր ու անհնար թաքուն ձևերով պայքարում Ազգի դեմ ու քայքայում: 
Երկրորդ_Օրենք 25:19 http://bible.zoraweb.com/book/tDeut_25.htm?wid=225#19
Հայերը ինչ որ չափով պայքարելով մյուս թշնամիների դեմ, բոլորովին անտարբեր են ամենաոխերիմ ու ամենանենգի նկատմամբ, կարծես չհասկանալով թե ինչումն է խնդիրը և ինչ թշնամանքի մասին է խոսքը, քանի որ կարծես ոչ մի նյութական շահ չկա, չնայած որ այս թշնամին  կառավարում է մյուս բոլորին և առանց սրա համակարգման՝ մյուսները կամ կքայքայվեն կամ կհրաժարվեն թշնամանքից:
Ուրեմն թշնամանքի արմատը գտնելու համար պիտի փորձենք հասկանալ թէ որտեղից է այն, ինչո՞ւ և որն է պայքարի ձևը:
Ըստ իրենց վկայության, սրանք այն ժողովուրդն են, որ ընտրեցին Արարչական օրենքներին նախանձախնդիր լինելը այն օրերին, երբ ամբողջ աշխարհն այլասերվել էր ու կռապաշտացել, և մինչև օրս իրենց հասկացածի չափով դա անում են, որը սակայն Հիսուսի կողմից դիտվեց որպես անճիշտ, անարդար և որ նրանց վայրագության պատճառով, նրանցից է պահանջվելու աշխարհի բոլոր մարգարեների արյունը, Ադամից սկսած՝ Ղուկաս 11:50-52 http://bible.zoraweb.com/book/tLk_11.htm
Աբրամի որոշման ժամանակը մեզ հայտնի մյուս աղբյուրներից ևս համընկնում է Բաբաելոնի աշտարակաշինության հետ, որին մասնակցել է նաև Հայկը, ով սակայն կեսից հեռանալով վերադառնում է Հայաստան և պատերազմում սպանում Բելին, ազատելով աշխարհի բոլոր ժողովուրդներին ինքնամեծար միապետից: Դէ եթէ նա ևս դարձի էր եկել և հրաժարվել կռապաշտական աշտարակաշինությունից, ապա ինչո”ւ է թշնամանքը, և ինչու այն ուղղված է միայն մեր դեմ, և ոչ մյուս աշտարակաշինարանրների դեմ ևս:
Այստեղ արդեն գալիս է առաջնէկության հարցը, որն իրենց Արարչական-արդարության մեջ նախանձախնդրության այլասերումն է հենց նախնական մեղքի “հպարտության” հետևանքով և քանի որ իրական առաջնեկը դեռ կա, ապրում ու արարում է և միայն այդ առաջնեկն ունի գիտելիքն, ապացույցներն ու ուժը իր առաջնեկությանը տեր կանգնելու՝ ապա նրան և նրա անունը պետք է վերացնել, որն էլ արվել է իրենց հավատարիմների և իրենք-իրենց Քրիտոնյա համարող կղերականների ջանքերվ, աղավաղելով ու խեղաթյուրելով անգամ Մաշտոցյան թարգմանության Աստվածաշունչն ու ժամանակակիցների վկայությունները, ընդուպ մինչև մեր օրերը:
Այս թեզը շատերի մոտ քմծիծաղ է առաջացնում, հենց ինչպես Աբրահամի թոռ՝ Եսավի մոտ, ումից Հակոբը մի աման ապուրով գնեց առաջնեկությունը, և դրանցի առաջ, անպայման նշվում է, որ դեռ ծնվելուց, նա առաջնեկի կրունկը բռնած ծնվեց, այսինքն համարյա առաջնեկ էր՝  Ծննդոց 25:24-31 http://bible.zoraweb.com/book/tGen_25.htm
Այս նախանձախնդրության կողքին, մենք ոչ միայն Արարչական արդարությանը նախանձախնդիր չեղանք, արդեն ներմուծելով Հունական ու Հռոմեական կիսամարդացած կուռքերի պաշտամունքներ, ծեսեր ու սովորույթներ, այլև արհամարեցինք և արհամարում էնք մեր առաջնեկությունը, համարելով այն ոչինչ, որը գնահատողի աչքին գանձ է, Արարչի համար ժառանգության գնահատանք, իսկ Բնության համար՝ ինքնաճանաչողության և ինքնապահպանման առանցքային տարր (գեն):
Եթէ մենք չենք ճանաչում մեզ, ապա ինչպե՞ս պիտի մեր տեսակը պաշտպանենք: Մենք Արարչական ժառանգությունն արհամարելով, հեռացել էնք Արարչական բնական օրենքից ու կորցնելով ինքնաճանաչողությունը կորցրել էնք ինքնապաշտպանության ու տեսակի պաշտպանության բնազդները, թողնելով այն հատուկենտ ընտրյալների գիտելիքի հույսին:
Լավ, այս ամենից հետո, միթէ՞ Հիսուսի միջոցով վերադառնալով ճշմարիտ Արարչին մենք չենք արդարանում և ինչո՞ւ նեղություններն ավելանում են իսկ մեր Ազգը պակասում, և նվիրյալների մեծ մասն էլ մեղադրում է ‘Հայ Առաքելական Եկեղեցին’ ու հեռանում դրանից, ինչպես լուսահոգի Կարապետյանը:
Այստեղ արդեն հառնում է ամենացավոտ խնդիրներից մեկը: 
Խնդիրն այն է, որ մեր եկեղեցին, Քրիստոնէություն քարոզելու տեղ, քարոզում է աղավաղված հուդայականություն և փոխանակ արժանապատվորեն իր հավատքն ու ծագումը պաշտպանելու՝ անդադար ստում, ստորաքարշ սողալով հովանավորներ է փնտրում օտար երկրներում ինչպես Բուզանդիա, Հռոմ, Ռուսաստան, կամ համագործակցում բռնակալների հետ ինչպես արաբներ, մոնղոլներ ու թուրքեր:
Մտավորականին համոզել և  արքայասպան անագի որդի գրիքորին, ով ավիրեց Հայաստանն ու ոչնչացրեց ժամանակի մտավորականոթյունն ու Հայ դպրությունը, այն փոխարինելով հրեա-հունա-ասորականով, որպես սուրբ մատուցելը ընդամենը զավեշտական է…
Քուրմերի ընտանիքների կոտորածից հետո ու նրանց զավակներին Քրիստոնյա հոգևորականներ սարքելու հեքիաթն իսկ արդեն իսկ բարբարոսություն է, եթէ անգամ ճիշտ լիներ: Քանի որ ոչ մի զավակ չեր ների և անպատիժ չեր թողնի իր ընտանիքը կոտորող կղերականներին, երբ դրա մասին իմանսր, այսինք՝ նրանք կամ ստրկացվել են, կամ սպանվել են:
Եթէ անգամ մոռանում էին, որ գարէհատիկիչափ հավատքը սարեր է շրջում, ապա գոնէ հիշեին որ ատյաններ գնալուց Տերն իրենց խոսք էր տալու, գուցէ Ավարայրից առաջ չստեին, այլ արժանապատիվ ներկայացնեին իրենց տեսակետը և գուցէ անգամ Պարսից շահին այդ քաջությամբ ու Տիրոջ տված խոսքով դարձի բերեին:
Եթէ ոչ, գոնէ հիշեին ամեն կիրակի իրենց իսկ քարոզած հրեա հերոսներ “Սեդրակ, Միսաք ու Հաբեթնակին’ http://bible.zoraweb.com/book/tDan_3.htm?wid=2586#19 կամ իրենց իսկ հնարած սբ Սարգսին, ում անունով հազարավոր եկեղեցիներ են կառուցել ու լեգենդեր հյուսել:
Խորենացու և ուրիշ Ազգային մեծերի հիշատակը պղծելու փոխարեն, գոնէ իրենց իսկ գերագույն պաշտամունքային տոները նշէին հնագույն ու Արարչաստեղծ ժողովրդին վայել Արևային անշարժ օրացույցով՝ փոխանակ հրեական հետադիմական ու լուսնապաշտական շարժական օրացույցի: Չէ՞ որ մատնության, Խաչելության ու Հարության օրերը հաստատուն օրեր են, փոխարեն ամեն տարի դրանց անվան տակ հրեական զատիկ տոնելը…
Օրվա Հայաստանում, ինչպես և քարոզվել է, մարկանց մոտ փոքրիկ սուտն ու փոքրիկ թալանը հանցանք չէ: 
Արդյոք այդպիսին կլինէին, եթէ իմանային թէ իրենք ովքեր են:
Եթէ մեզ թշնամի հայտարարած ժողովուրդը կամավոր ընտրել է առաջնեկությունն ու նախանձախնդիր է Արարչի բարէհաճության համար, մենք կամավոր հրաժարվել էնք մեր Հայրական ժառանգությունից, և գնացել էնք խոզերի ճաշից զխտկվելու…
Խաղաղություն ու Լույս իջնի մեր Մեծերի Հոգիներին, ում գառան մորթի հագած գայլերը վանեցին Հայրական Ժառանգությունից:
Հոգուդ Լույս մեր Եղբայր ու Զինակից՝ Սամվել Կարապետյան

 

2018-01-14 6:00

Հզոր, անողոք բանականություն,
Գրկում փաթաթած կիսամեռ հոգի՝
Մնացորդներն իմ երկրային կյանքի
Ահա կանգնել են հավիտենության աննշմար շեմին:
 
Ինչպե՞ս քայլ գցել, այնտեղ՝ ուր չկա հատակ գոյության,
ինչպես հողը գորշ, հողանյութ գոյի խոտոր ոտքի տակ:
Որտեղ գիտության զորեղ ոտքերի՝ հենքի փոխարեն
Թեթեւ, թրթռուն թեւեր էին պետք
և անբանական գույների փայլով բաբախող մի սիրտ,
ուղեղի փոխան կապված աչքերին:

 

2015-11-21

Ներիր ինձ իմ Տէր, 
Որ կասկածեցի հորս բերանով ասված խոսքերիդ. 
Այն որ բերում եմ ոտքրիդ առաջ, որպեես հաղթավար, իմ փոքրիկ կյանքով փորձելուց հետո:
Ներիր ինձ իմ Տէր, քո իսկ պարգեւը քեզ որպես վաստակ բերելուս համար, եւ արժանացրու Քո մարդն հասարակ կոչվելու պատվին:

2013-09-23

Այբուբենի ձայնավորները հրեշտակների բաղաձայններն էն, կարող է՞ք պատկերացնել թէ ինչպիսին էն նրանց ձայնավորները:

 

2013-07-12

Survival is not the goal, but the path to perfection is.
Otherwise everything will turn to dust, because that what survives with no effort.
The Perfect is eternal.

 

2012-11-11

Enjoy every moment of you life and every moment of your life will be a joy

 

2012-10-12

You will always get love, but you will be loved for whatever you rely on: rely on Jesus!

 

2012-09-09

The wisdom is to ask the right question, the answers will come

 

2012-07-16

Looking for the root of sin, helps it to persist, instead, reject it completely and look for the Grace. All the sins are from the same source.

 

2012-07-01

If you own something, you owe someone

 

2012-06-24

Future can be predicted only through the sin

 

2012-06-24

The price for trusting peoples' word again, was Man's son, and he gained back the trust for all of us

 

2012-06-24

Love is A Command, the Gift is the Fate

 

2012-06-24

Knowledge is a craft, but the wisdom is a way of life

 

2011-04-23

There would be no songs, if there were enough Love

 

2010-11-7

Let the darkness of the day not to enter your heart, since your heart may become the dark spot in the bright days to come.

 

2010-11-7

Love is the only currency that pays for happiness

 

2010-11-7

Days spent with loved ones bring us closer to eternity, while the other days grow us old.

 

2010-10-23

There is no reason not to smile