Has not the word come to you that the flower is reigning in splendour among thorns? Wake, oh awaken! let not the time pass in vain!
At the end of the stony path, in the country of virgin solitude, my friend is sitting all alone. Deceive him not. Wake, oh awaken!
What if the sky pants and trembles with the heat of the midday sun---what if the burning sand spreads its mantle of thirst---
Is there no joy in the deep of your heart? At every footfall of yours, will not the harp of the road break out in sweet music of pain?
Թմրությունը սիրտդ պարուրած, եւ քունը կախված աչքերիդ:
Չի՞ հասել դեռ խոսքը քեզ, որ ծաղիկունքն է մացառուտում շքեղությամբ իշխում:
Զարթնիր ո~վ զվարթուն, թող ժամանակը չանցնի զուր:
Քարքարոտ ճանապարհի վերջին, այն կուսական մենության երկրում,
իմ ընկերն է նստած մեն մենակ, մի խորամանկիր նրան, զարթնիր ո~վ զվարթուն:
Իսկ եթե երկինքը դողա ու տրոփի կեսօրվա արեւի տապո՞վ,
իսկ եթէ ավազն այրող ծարավի իր թիկնոցը փռի՞:
Մի՞թէ չկա բերկրանք խորքերում քո սրտի,
մի՞թէ ոտքերիդ ամեն քայլին, չի պայթի քնարը ճանապարհի,
քաղցրանուշ մեղեդիներով ցավի: