Obstinate are the trammels

Obstinate are the trammels, but my heart aches when I try to break them.

Freedom is all I want, but to hope for it I feel ashamed.

I am certain that priceless wealth is in thee, and that thou art my best friend, but I have not the heart to sweep away the tinsel that fills my room

The shroud that covers me is a shroud of dust and death; I hate it, yet hug it in love.

My debts are large, my failures great, my shame secret and heavy; yet when I come to ask for my good, I quake in fear lest my prayer be granted.

Կուռ են կապանքները, սակայն ցավում է սիրտս, երբ փորձում եմ կտրել:

Ազատությունն է միակ ցանկությունն իմ, սակայն ամաչում եմ դրա համար հուսալ:

Գիտեմ ՝անգին հարստություն ունես քո մեջ, եւ դու լավագույն ընկերն ես իմ, սակայն սիրտը չունեմ
հրաժարվելու սենյակս խցանող փայլազարդից:

Ծածկոցը որ պարուրում է ինձ, փաթաթան է մահվան եւ հողի,
որն ատում եմ, եւ սակայն գրկում եմ սիրով:

Պարտքերս մեծ, պարտություններն հսկա, ամոթն իմ գաղտնի ու ծանրագույն,
Սակայն երբ գալիս եմ աղոթելու փրկությանս համար, դողում եմ երկյուղից՝ հանկարծ խնդրանքս կատարվի: