In the deep shadows of the rainy July, with secret steps, thou walkest, silent as night, eluding all watchers.
Today the morning has closed its eyes, heedless of the insistent calls of the loud east wind, and a thick veil has been drawn over the ever-wakeful blue sky.
The woodlands have hushed their songs, and doors are all shut at every house. Thou art the solitary wayfarer in this deserted street. Oh my only friend, my best beloved, the gates are open in my house---do not pass by like a dream.
Խավար ստվերներում անձրեւոտ Հուլիսի, դու քայլում ես լռիկ` ինչպես գիշեր,
Խուսափելով բոլոր հայացքներից:
Առավոտը այսօր իր աչքերը փակեց, անմասն համառ կանչերին աղմկոտ արեւելյան քամու,
Եւ թավիշ քողը պարուրեց մշտարթուն երկինքը կապույտ:
Անտառներն իրենց երգը մարեցին, եւ բոլոր տների դռներն են գոց:
Դու միայնակ ճամփորդ այս ամայի փողոցի, իմ միա'կ ընկեր, իմ սե'ր,
Բաց են դռները իմ տան – չհեռանաս ինչպես երազ: