The day was when I did not keep myself in readiness for thee; and entering my heart unbidden even as one of the common crowd, unknown to me, my king, thou didst press the signet of eternity upon many a fleeting moment of my life.
And today when by chance I light upon them and see thy signature, I find they have lain scattered in the dust mixed with the memory of joys and sorrows of my trivial days forgotten.
Thou didst not turn in contempt from my childish play among dust, and the steps that I heard in my playroom are the same that are echoing from star to star.
Օրերում, երբ ինձ չէի պահել պատրաստ Քո համար,
Անկոչ մտնելով սիրտը իմ, ինչպես մեկն հասարակ ամբոխից, անծանոթ,
իմ արքա, սեղմել ես կնիք հավերժության անհամար վաղանցուկ պահերին իմ կյանքի:
Եւ այսօր, պատահմամբ, երբ հուշերիս վրա վառել եմ լույս,
Կնիքներդ գտա փոշիներում կորած, խառնված հուշերին վայելքի ու վշտի
իմ դատարկ մոռացված օրերի:
Չէս շրջվել խորշանքով, փոշու մէջ իմ խաղից մանկական,
Եւ ոտնաձայնը որ լսել եմ խաղի սենյակում,
հենց նույնն է, որ աստղերից աստղերն է արձագանքում: