At this time of my parting, wish me good luck, my friends! The sky is flushed with the dawn and my path lies beautiful.
Ask not what I have with me to take there. I start on my journey with empty hands and expectant heart.
I shall put on my wedding garland. Mine is not the red-brown dress of the traveller, and though there are dangers on the way I have no fear in mind.
The evening star will come out when my voyage is done and the plaintive notes of the twilight melodies be struck up from the King's gateway.
Այս իմ հրաժեշտի պահին, մաղթեք ինձ բարի ճանապարհ, ընկերներ իմ:
Երկինքն է շիկնել արշալույսով, եւ գեղեցիկ է ճանապարհն իմ:
Մի հարցրեք ինչ եմ ինձ հետ տանում, ես ձեռնունայն եմ ելել ճանապարհ
Ու ակընկալող սրտով:
Պիտի հագնեմ պսակն հարսանիքիս: Հագուստն իմ ճամփորդի չէ, կարմիր ու սուրճի,
Ու թէեւ վտանգներ կան ճանապարհին, ես չունեմ վախ իմ մտքում:
Երեկոյան աստղը կբարձրանա, երբ իմ ուղեւորությունն է ավարտված,
եւ տխուր հնչունները մթնշաղի տաղերի, կհնչեն Արքայի նախաշեմից: