Death, thy servant
Death, thy servant, is at my door. He has crossed the unknown sea and brought thy call to my home.
The night is dark and my heart is fearful---yet I will take up the lamp, open my gates and bow to him my welcome. It is thy messenger who stands at my door.
I will worship him placing at his feet the treasure of my heart.
He will go back with his errand done, leaving a dark shadow on my morning; and in my desolate home only my forlorn self will remain as my last offering to thee.
Մահը՝ սպասավորը Քո, դռանն է իմ: Նա կտրել է ծովը անհայտ եւ իմ տուն է բերել կանչը Քո:
Գիշերն է խավար, սիրտս սարսափալի – սակայն լապտերն առած կբացեմ դապրպասը իմ,
Խոնարհվելով կմատուցեմ ողջույնը իմ նրան: Սա բանբերն է քո, իմ դռանը կանգնած:
Կերկրպագեմ նրան, մատուցելով գանձերը սրտիս՝ ոտքերի առաջ:
Նա կվերադառնա գործն իր կատարած, թողնելով խավար մի ստվեր իմ առավոտին,
Եւ ամայացած տանը իմ, միայն անձն իմ անմխիթար,
Կմնա որպես վերջին ընծայաբերումս Քեզ: