Time is endless in thy hands, my lord. There is none to count thy minutes.
Days and nights pass and ages bloom and fade like flowers. Thou knowest how to wait.
Thy centuries follow each other perfecting a small wild flower.
We have no time to lose, and having no time we must scramble for a chances. We are too poor to be late.
And thus it is that time goes by while I give it to every querulous man who claims it, and thine altar is empty of all offerings to the last.
At the end of the day I hasten in fear lest thy gate to be shut; but I find that yet there is time.
Ժամանակն անվերջ է ձեռքերում Քո իմ Տէր:
Չկա մեկը՝ կարողանա րոպեներդ հաշվել:
Օրերն ու գիշերներն են անցնում, դարերը բացվում ու թոշնում ծաղիկների պես:
Դու գիտես ինչպես սպասել:
Ամյակներն փոխում են իրար, կատարելագործելով վայրի ծաղիկը փոքրիկ:
Մենք չունենք ժամանակ կորցնելու, չունենեալով՝ պիտի հանուն առիթի մաքառենք,
մենք աղքատ ենք անչափ, ուշանալու համար:
Երբ ժամանկն է վազում, ինքս այն ամեն դժգոհ ուզվորին եմ բաշխում,
Երբ քո սեղանը խորանի զուրկ է անգամ մի վերջին ընծայաբերումից:
Օրվա վերջին արդեն շատպում եմ սարսափով, թէ գուցէ դարպասը Քո արդեն կլինի փակ,
Սակայն նորից գտնում, որ դեռ կա ժամանակ: