The night is nearly spent waiting for him in vain. I fear lest in the morning he suddenly come to my door when I have fallen asleep wearied out. Oh friends, leave the way open to him---forbid him not.
If the sounds of his steps does not wake me, do not try to rouse me, I pray. I wish not to be called from my sleep by the clamorous choir of birds, by the riot of wind at the festival of morning light. Let me sleep undisturbed even if my lord comes of a sudden to my door.
Ah, my sleep, precious sleep, which only waits for his touch to vanish. Ah, my closed eyes that would open their lids only to the light of his smile when he stands before me like a dream emerging from darkness of sleep.
Let him appear before my sight as the first of all lights and all forms. The first thrill of joy to my awakened soul let it come from his glance. And let my return to myself be immediate return to him.
Գիշերը գրէթէ վատնվեց, զուր սպասումով Նրա:
Վախենում եմ, դուռս գա առավոտյան, երբ հոգնությունից լինեմ քնած:
Խնդրում եմ ընթացքը չարգելեք, թողեք ճանապարհը բաց:
Թէ չարթնացնի ոտնաձայնը նրա, խնդրում եմ չփորձեք, չարթնացնեք:
Չեմ ուզում զարթնել հավքի երգից անուշ, կամ ընդվզումից զեփյուռի, շքերթում վաղորդյան շողերի:
Թողեք նիրհեմ, թէ անգամ Տէրն իմ կագնի, դռանս առաջ հանկարծ:
Օ իմ քուն, թանկագին իմ քուն, որ սպասում է միայն հպումին Նրա ու վերանա:
Օ Աչեր իմ փակ, որ կբացեք կոպերը ձեր միայն նրա ժպիտի լույսի առաջ,
երբ կհառնի իմ դեմ ինչպես երազ, հայտնվելով խավարից անրջական:
Թող հայտնվի աչքերիս առաջ, ինչպես առաջինը լույսերից ու ձեւերից բոլոր:
Առաջին շողը բերկրանքի իմ արթնացած հոգում, թող ծնվի հայացքից նրա:
Եւ թող իմ վերադարձը դեպի ինձ հենց լինի վերադարձս Նրան: