1. 1. There were giants before the Flood. Gen.6:4.
    All, except Noah and his family, were destroyed in the Flood. Gen.7:21-23; 2 Pet.2:5.
    There were giants after the Flood. Num.13:33.
  2. 2. It is wrong to lend money with interest. Lev.25:36, 37; Ex.22:25; Deut.23:19, 20; Ezek.22:12; Neh.5:7,10.
    It is wrong to lend money without interest. Mt.25:27; Lk.19:23-27.
  3. 3. 24,000 died in the plague. Num.25:9.
    23,000 died in the plague. 1 Cor.10:8.
  4. 4. God blesses the wine. Gen.27:27,28; Deut.7:13.
    God gives wine to gladden the heart. Ps.104:14,15.
    Jesus' first miracle was turning water into wine. Jn.2:1-11.
    It is good to refrain from drinking wine. Rom.14:21.
  5. 5. The fathers of the twelve tribes are listed. Gen.49:2-28.
    Twelve different fathers are listed. Rev.7:4-8.
  6. 6. An eye for an eye, etc. Ex.21:23-25; Lev.24:20; Deut.19:21.
    Turn the other cheek. Mt.5:38-40; Lk.6:27-29.
  7. 7. Arphaxad was the father of Salah. Gen.11:12.
    Arphaxad was the grandfather of Salah. Lk.3:35,36.
  8. 8. The circumcision covenant was forever. Gen.17:10-13.
    The circumcision covenant was of no importance. Gal.6:15.
  9. 9. God made Solomon the wisest king that ever lived, stating there would never be another like him. 1 Ki.3:12.
    Jesus said that he was greater than Solomon. Mt.12:42; Lk.11:31.
  10. 10. Ahimalech was the high priest when David ate the shewbread. 1 Sam.21:1-6.
    Abiathar was the high priest when David ate the shewbread. Mk.2:26.
  11. 11. Lot committed incest with his two daughters. Gen.19:30-38.
    Lot was a righteous man. 2 Pet.2:7,8.
  12. 12. God promises Abraham the land of Canaan. Gen.17:8.
    Abraham died without gaining the promise. Acts 7:2-5; Heb.11:8,13.
  13. 13. God tempts. Gen.22:1.
    Satan tempts. 1 Cor.7:5.
    God allows temptation. Job 1:8-12; Job 2:3-7.
    God tempts no one. Jms.1:13.
    Everything happens by chance. Ecc.9:11,12.
  14. 14. Noah was righteous. Gen.7:1.
    Job was righteous. Job 1:1,8; Job 2:3.
    Zechariah and Elizabeth were righteous. Lk.1:5,6.
    Some men are righteous. Jms.5:16; 1 Jn.3:7.
    No one is righteous. Rom.3:10,23; 1 Jn.1:8-10.
  15. 15. The law was given directly to Moses. Deut.10:1-5.
    The law was given through angels. Gal.3:19.
  16. 16. Abraham had two sons, Ishmael and Isaac. Gen.16:15; Gen.21:1,3,9; Gal.4:22.
    Abraham had several other sons. Gen.25:1,2.
    Abraham had only one son. Heb.11:17.
  17. 17. Jacob was buried in a cave at Machpelah bought from Ephron the Hittite. Gen.50:13.
    Jacob was buried in a sepulchre at Sychem bought from the sons of Hamor. Acts 7:15,16.
  18. 18. God approves the making of vows. Num.30:1,2.
    Jesus forbids the making of vows. Mt.5:33-37.
    "God" and "Jesus" are one in the same. Jn.10:30.
  19. 19. Some castrates will receive special rewards. Is.56:4,5.
    Men are encouraged to consider making themselves castrates. Mt.19:12.
    A castrate can not enter the assembly of God. Deut.23:1.
  20. 20. A man can divorce his wife for any reason and both can remarry. Deut.24:1,2.
    Divorce is wrong and remarriage is adultery. Mk.10:11,12.
  21. 21. Adam sinned, therefore all men are condemned to death. Rom.5:12,19; 1 Cor.15:22.
    Children are not to suffer for their parent's sins. Deut.24:16; 2 Ki.14:6; 2 Chr.25:4; Ezek.18:20.
  22. 22. God is vengeful. Gen.4:15; Deut.32:35; Ezek.25:14-17; Nah.1:2; Rom.12:19; Heb.10:30.
    God is a warrior. Ex.15:3; Is.42:13; Ps.24:8.
    God is a consuming fire. Deut.4:24; Deut.9:3; Heb.12:29.
    God is jealous. Ex.20:5; Ex.34:14; Deut.4:24; Deut.5:9; Deut.6:15; Deut.29:20; Deut.32:21.
    God murders and kills. Num.31:7,17; Deut.20:16,17; Josh.10:40; Jud.14:19; Ezek.9:5,6; Num.11:33.
    God is angry. Num.32:14; Num.25:3,4; Deut.6:15; Deut.9:7,8; Deut.29:20; Deut.32:21; Ps.7:11; Ps.78:49; Jer.4:8; Jer.17:4; Jer.32:30,31; Zeph.2:2; 2 Sam.22:8,9; Ezek.6:12.
    God is love and peace. 2 Cor.13:11,14; 1 Jn.4:8,16; Rom.15:33.
    God's spirit inspires love, peace, etc. Gal.5:22,23.
    God never changes. Mal.3:6.
  23. 23. Elijah went up to heaven. 2 Ki.2:11.
    A man, known to Paul, went up to heaven. 2 Cor.12:2-4.
    Enoch went "to heaven". Gen.5:24; Heb.11:5.
    Only "Jesus" ever went up to heaven. Jn.3:13.
  24. 24. God does not change his mind. Numb.23:19; Is.40:8; Jms.1:17.
    God does change his mind. Gen.6:6,7; Ex.32:14; Num.14:20; 1 Sam.15:35; 2 Sam.24:16.
  25. 25. Abraham saw God. Gen.12:7; Gen.17:1; Gen.26:2.
    Isaac saw God. Ge. 26:1-3.
    Jacob saw God. Gen.32:30.
    Moses saw God. Ex.3:16; Ex.33:11.
    Job saw God. Job 42:5.
    Amos saw God. Amos 7: 7.
    Many saw God. Ex.24:9-11.
    No man can see God and live. Ex.33:20; Jn.1:18; 1 Jn.4:12.
  26. 26. The Israelites are instructed to mark their houses so that God will know to bypass them. Ex.12:13.
    God knows all things at all times. Prov.15: 3; Jer.16:17; Jer.23:24; Heb.4:13.
    God confused the language at Babel. Gen.11:9.
    God is not the author of confusion. 1 Cor.14:33.
  27. 27. It was impossible for God and Judah together to defeat the enemy. Jud.1:19.
    Nothing is impossible for God. Lk.1:37.
  28. 28. It is wrong to be able to tell good from evil. Gen.2:17.
    Only a mature person is able to tell good from evil. Heb.5:13,14.
  29. 29. God prohibits killing. Ex.20:13; Deut.5:17; Mk.10:19; Lk.18:20; Rom.13:9; Jms.2:11.
    God orders killing. Ex.32:27; Deut.7:2; Deut.13:9,15; Deut.20:17; Josh. 10:40; 2 Ki.19:35; Ezek. 9:4-6.
  30. 30. Sacrifices were to take away sin. Num.15:24-28.
    "Jesus" sacrifice took away sins. Heb.10:12; Heb.9:26-28.
    Sacrifices never take away sin. Heb.10:11.
  31. 31. God is sometimes angry. Deut.6:15; Deut.9:7,8; Deut.29:20; Deut.32:22.
    Anger is a sin. Mt.5:22.
  32. 32. "God" destroys his enemies. Deut.7:9,10.
    "Jesus" said to love your enemies. Mt.5:44,45.
  33. 33. God shows no mercy to some. Ex.4:21; Josh.11:20.
    God is merciful to all. Deut.4:31; Lk.6:36; Jms.5:11.
  34. 34. God decides who will be deaf, dumb, and blind. Ex.4:11.
    God is no respecter of persons. 2 Sam.14:14; 2 Chr.19:7; Acts 10:34; Rom.2:11.
  35. 35. Satan deceives. Rev.12:9.
    God deceives. Ezek.14:9; 2 Thess.2:11.
  36. 36. God cannot lie and hates lying. Prov.12:22; Heb.6:18.
    God condones lying. 1 Ki.22:22,23; 2 Chr.18:21,22.
  37. 37. The Spirit of God is truth. Jn.14:17; Jn.15:26; Jn.16:13; 1 Jn.4:6; 1 Jn.5:6.
    The Spirit of God is a lying or evil spirit. 1 Sam.16:14-16,23; 1 Sam.18:10; 1 Sam.19:9; 1 Ki.22:22,23; 2 Chr.18:21,22.
  38. 38. God dwells in thick darkness. 1 Ki.8:12; 2 Chr.6:1; Ps.18:11.
    God dwells in unapproachable light. 1 Ti.6:16.
  39. 39. The linage was: Joram, Ahaziah, Joash, Amaziah, Asariah, Jotham. 1 Chr.3:11,12.
    The linage was: Joram, Ozias, Joatham, etc. Mt.1:8,9.
  40. 40. The righteous are "persecuted" while the wicked are "blessed". Job 2:3-6; Job 21:7-15; 2 Ti.3:12.
    The righteous are "blessed" while the wicked are "destroyed". Ps.55:23; Ps.92:12-14; Prov.10:2,3,27-32; Prov.12:2,21.
  41. 41. God told David to build a "house" for him. 2 Sam.7:4-6.
    God told David not to build a "house" for him. 1 Chr.22:8; 1 Chr.28:2,3.
    God said the David's son should build a "house" for him. 1 Ki.8:19; 1 Chr.22:9,10; Acts 7:47.
    God said that he does not dwell in places made with hands. Acts 7:48; Acts 17:24.
  42. 42. God's anger does not last forever. Ps.30:5; Jer.3:12; Mic.7:18.
    God's anger does last forever. Jer.17:4; Mt.25:46.
  43. 43. The earth was established forever. Ps.78:69; Ecc.1:4.
    The earth will someday perish. Ps.102:25,26; Mt.24:35; Mk.13:31; Lk.21:33; Heb.1:10,11; 2 Pet.3:10.
  44. 44. Wisdom makes a man happy. Prov.3:13.
    Seek wisdom. Prov.4:7; Prov.19:8.
    God gives wisdom. Jms.1:5.
    Wisdom is foolishness. 1 Cor.1:19,20; 1 Cor.3:18-20.
  45. 45. The godly obtain favor from God. Prov.12:2; Rom.8:28.
    The godly will be persecuted and scourged. 2 Tim.3:12; Heb.12:6.
  46. 46. It is wise to understand your future direction. Prov.14:8.
    Take no thought for tomorrow. God will take care of you. Mt.6:25-34.
  47. 47. Do not answer a fool, otherwise you become foolish, too. Prov.26:4.
    Answer a fool; otherwise, he will think himself wise. Prov.26:5.
  48. 48. God's word is true. Prov.30:5.
    God deceives. Jer.20:7; Ezek.14:9; 2 Thess.2:11,12.
  49. 49. God made the wicked to be destroyed. Prov.16:4.
    God deceives the wicked so they will be destroyed. 2 Thes.2:11,12.
    God wants all to be saved. 1 Tim.2:3,4; 2 Pet.3:9.
  50. 50. The fear of God keeps men from evil. Prov.8:13; Prov.16:6.
    Fear came on those baptized. Acts 2:41-43.
    Cast out all fear because fear is torment. 1 Jn.4:18.
  51. 51. The simple believe everything, but a wise man looks carefully. Prov.14:15.
    Believe as little children; otherwise, you cannot enter the kingdom of heaven. Mt.18:3; Lk.18:17.
  52. 52. God alone created heaven and earth. Is.44:24.
    He had help. Jn.1:1-4.
  53. 53. Some sow wheat but reap thorns. Jer.12:13.
    Some will sow but never reap anything. Mic.6:15.
    Some will never sow but will still reap. Mt.25:26; Lk.19:22.
  54. 54. The law was not good. Ezek.20:25.
    The law was good. Rom.7:12; 1 Tim.1:8.
  55. 55. Two dead persons were raised by Jesus. Mt.9:18-25; Jn.11:38-44.
    Dead children were raised before the time of Jesus. 1 Ki. 17:17-23; 2 Ki.4:32-37.
    Jesus was the first to be raised from the dead. Acts 26:23.
  56. 56. The law distinguishes between clean and unclean foods. Lev.10 and 11; Deut.14.
    Paul says that all foods are clean. 1 Tim.4: 1-4.
    A "heavenly voice" told Peter the same thing. Acts 11: 6-9.
    Jesus states that there is no such distinction. Mk.7:14,15.
    Jesus also states the permanence of the law. Mt.5:17-19; Lk.16:17.
  57. 57. The chief priest rends his clothes at Jesus' trial. Mt.26:65; Mk.14:63.
    The chief priest is not to rend his clothes. Lev.21:10.
  58. 58. Do not covet anything. Ex.20:17.
    Seek another's wealth. 1 Cor.10:24.
  59. 59. David was a begotten son. Ps.2:7.
    Jesus was the only begotten son. Jn.1:17,18.
  60. 60. Jesus was to be buried with others. Is. 53:9. (This is often quoted as referring to Jesus.)
    Jesus was buried alone. Mt.27:58-60; Mk.15:45,46; Lk.23:52,53; Jn.19:40-42.
  61. 61. Jesus lists "defraud not" as one of the commandments. Mk.10:19.
    There is no such commandment. Ex.20:3-17.
  62. 62. God shows no injustice or partiality. 2 Chr.19:7; Acts 10:34; Rom.2:11.
    God shows mercy or hardens whom he chooses. Ex. 33:19; Rom.9:15,18.
  1. 1. Ջրհեղեղից առաջ հսկաներ են եղել: Ծն.6։4.
    Բոլորը, բացի Նոյից և նրա ընտանիքից, կործանվեցին Ջրհեղեղի ժամանակ: Ծն.7:21-23; 2 Պետ.2։5.
    Ջրհեղեղից հետո հսկաներ կային։ Թվ.13։33։
  2. 2. Սխալ է տոկոսով փող տալը։ Ղևտ.25։36, 37; Ex.22:25; 23։19, 20; Եզեկ.22։12; Նեեմ.5։7,10.
    Սխալ է փող տալ առանց տոկոսի։ Մթ.25։27; Ղուկ.19:23-27.
  3. 3. 24000 մահացավ ժանտախտից։ Թվ.25։9։
    ժանտախտից մահացել է 23000 մարդ։ 1 Կորնթ.10։8.
  4. 4. Աստված օրհնում է գինին: Ծն.27:27,28; Բ Օրին. 7։13.
    Աստված գինի է տալիս սիրտը ուրախացնելու համար: Սղ.104։14,15.
    Հիսուսի առաջին հրաշքը ջուրը գինի դարձնելն էր: Հովհ.2:1-11.
    Լավ է ձեռնպահ մնալ գինի խմելուց։ Հռոմ. 14։21.
  5. 5. Թվարկված են տասներկու ցեղերի հայրերը։ Ծն.49:2-28.
    Թվարկված են տասներկու տարբեր հայրեր: Հայտն.7:4-8.
  6. 6. Աչք աչքի դիմաց և այլն: Ex.21:23-25; Ղևտ.24։20; Բ Օրին. 19։21.
    Շրջեք մյուս այտը։ Մթ.5:38-40; Ղկ.6։27-29.
  7. 7. Արփաքսադը Սալահի հայրն էր։ Ծն.11։12.
    Արփաքսադը Սալահի պապն էր։ Ղկ.3։35,36.
  8. 8. Թլփատության ուխտը հավերժ էր: Ծննդ.17:10-13.
    Թլփատության ուխտը ոչ մի նշանակություն չուներ: Գաղ.6։15.
  9. 9. Աստված Սողոմոնին դարձրեց երբևէ ապրած ամենաիմաստուն թագավորը, ասելով, որ նրա նմանը երբեք չի լինի: 1 Թագ.3։12.
    Հիսուսն ասաց, որ ինքը Սողոմոնից մեծ է։ Մթ.12։42; Ղուկ. 11։31.
  10. 10. Աքիմալեքը քահանայապետն էր, երբ Դավթն ուտում էր մատուցման հացը։ 1 Սամ.21։1-6.
    Աբիաթարը քահանայապետն էր, երբ Դավթն ուտում էր մատուցման հացը։ Մկ.2։26.
  11. 11. Լոտը ինցեստ է արել իր երկու դուստրերի հետ: Ծննդ.19:30-38.
    Ղովտն արդար մարդ էր։ 2 Պետ.2։7,8.
  12. 12. Աստված Աբրահամին խոստանում է Քանանի երկիրը: Ծննդ.17։8.
    Աբրահամը մահացավ՝ չստանալով խոստումը: Գործք 7։2-5; Եբր.11։8,13.
  13. 13. Աստված գայթակղում է. Ծն.22։1.
    Սատանան գայթակղում է. 1 Կորնթ.7։5.
    Աստված թույլ է տալիս գայթակղությունը: Հոբ 1։8–12; Հոբ 2։3-7.
    Աստված ոչ մեկին չի գայթակղում. Jms.1:13.
    Ամեն ինչ պատահական է լինում։ Ժող.9։11,12։
  14. 14. Նոյն արդար էր։ Ծն.7։1.
    Հոբը արդար էր։ Հոբ 1։1,8; Հոբ 2։3.
    Զաքարիան և Եղիսաբեթը արդար էին։ Ղկ.1։5,6.
    Որոշ տղամարդիկ արդար են: Jms.5:16; 1 Հովհ.3։7։
    Ոչ ոք արդար չէ: Հռոմ.3։10,23; 1 Հովհ.1։8-10։
  15. 15. Օրենքն ուղղակիորեն տրվեց Մովսեսին. Բ Օրին. 10։1–5.
    Օրենքը տրվեց հրեշտակների միջոցով. Գաղ.3։19.
  16. 16. Աբրահամն ուներ երկու որդի՝ Իսմայելն ու Իսահակը։ Ծն.16։15; Ծն.21:1,3,9; Գաղ.4։22.
    Աբրահամն ուներ ևս մի քանի որդի։ Ծն.25։1,2.
    Աբրահամն ուներ միայն մեկ որդի։ Եբր.11։17.
  17. 17. Հակոբը թաղվեց Մաքփելայի քարայրում, որը գնվել էր քետացի Եփրոնից։ Ծն.50։13.
    Յակոբը թաղուեց Սիւքէմի գերեզմանի մէջ, որ գնուած էր Համորի որդիներից։ Գործք 7։15,16.
  18. 18. Աստված հավանություն է տալիս ուխտելուն: Թվ.30:1,2.
    Հիսուսն արգելում է ուխտել։ Մթ.5։33–37.
    «Աստված» և «Հիսուսը» նույնն են: Հովհ.10։30։
  19. 19. Որոշ կաստրատներ կստանան հատուկ պարգևներ: Ես.56։4,5.
    Տղամարդկանց խրախուսվում է մտածել իրենց կաստրացիայի մասին: Մտ.19։12.
    Կաստրատը չի կարող մտնել Աստծո ժողով: Բ Օրին. 23։1.
  20. 20. Տղամարդը ցանկացած պատճառով կարող է բաժանվել կնոջից և երկուսն էլ կարող են նորից ամուսնանալ: Բ Օրին. 24։1,2.
    Ամուսնալուծությունը սխալ է, իսկ նորից ամուսնությունը դավաճանություն է: Մկ.10։11,12.
  21. 21. Ադամը մեղանչեց, հետևաբար բոլոր մարդիկ դատապարտված են մահվան: Հռոմ.5։12,19; 1 Կորնթ.15։22.
    Երեխաները չպետք է տառապեն իրենց ծնողների մեղքերի համար: 24։16; 2 Թագ.14։6; 2 Ch.25:4; Եզեկ.18։20.
  22. 22. Աստված վրեժխնդիր է: Ծն.4։15; Բ Օրին. 32։35; Եզեկ.25:14-17; Նահ.1։2; Հռոմ.12։19; Եբր.10։30.
    Աստված մարտիկ է: Ex.15:3; Ես.42։13; Սղ.24։8.
    Աստված սպառող կրակ է: Բ Օրին. 4։24; Բ Օրին. 9։3; Եբր.12։29.
    Աստված նախանձում է. Ex.20:5; Ex.34:14; Բ Օրին. 4։24; Բ Օրին. 5։9; Բ Օրին.6։15; 29։20; Բ Օրին. 32։21.
    Աստված սպանում և սպանում է. Թվ.31:7,17; Բ Օրին.20։16,17; Ջոշ.10:40; Դ.14։19; Եզեկ.9:5,6; Թվ.11։33։
    Աստված բարկացած է. Թվ.32:14; Թվ.25:3,4; Բ Օրին. 6։15; Բ Օրին. 9։7,8; 29։20; Բ Օրին. 32։21; Սղ.7։11; Սղ.78։49; Երեմ.4։8; Երեմ.17։4; Եր.32:30,31; Սոփ.2։2; 2 Սամ.22։8,9; Եզեկ.6։12.
    Աստված սեր և խաղաղություն է: 2 Կորնթ.13:11,14; 1 Հովհ.4:8,16; Հռոմ. 15։33.
    Աստծո ոգին սեր, խաղաղություն է ներշնչում և այլն։ Գաղ.5։22,23։
    Աստված երբեք չի փոխվում: Մալ.3։6.
  23. 23. Եղիան երկինք բարձրացավ։ 2 Թագ.2։11.
    Մի մարդ, որը հայտնի էր Պողոսին, բարձրացավ երկինք: 2 Կորնթ.12:2-4.
    Ենովքը գնաց «դրախտ»։ Ծն.5։24; Եբր.11։5.
    Միայն «Հիսուսը» երբևէ երկինք բարձրացավ: Հովհ.3։13.
  24. 24. Աստված չի փոխում իր միտքը: Համար 23։19; Ես.40։8; Jms.1:17.
    Աստված փոխում է իր միտքը: Ծն.6:6,7; Ex.32:14; Թվ.14:20; 1 Սամ.15։35; 2 Սամ.24։16.
  25. 25. Աբրահամը տեսավ Աստծուն. Ծն.12։7; Ծն.17։1; Ծն.26։2.
    Իսահակը տեսավ Աստծուն. Գե. 26։1-3։
    Հակոբը տեսավ Աստծուն. Ծն.32։30.
    Մովսեսը տեսավ Աստծուն. Ex.3:16; Ex.33:11.
    Հոբը տեսավ Աստծուն։ Հոբ 42։5.
    Ամոսը տեսավ Աստծուն. Ամոս 7։7.
    Շատերը տեսան Աստծուն: Ել.24։9-11.
    Ոչ մի մարդ չի կարող տեսնել Աստծուն և ապրել: Ex.33:20; Հովհ.1։18; 1 Հովհ.4։12։
  26. 26. Իսրայելացիներին հանձնարարված է նշել իրենց տները, որպեսզի Աստված իմանա շրջանցել նրանց: Ex.12:13.
    Աստված ամեն ինչ գիտի բոլոր ժամանակներում: Առակ.15։3; Երեմ.16։17; Երեմ.23։24; Եբր.4։13.
    Աստված շփոթեց լեզուն Բաբելոնում։ Ծննդ.11։9.
    Աստված չէ շփոթության հեղինակը. 1 Կորնթ.14։33.
  27. 27. Անհնար էր, որ Աստված և Հուդան միասին հաղթեն թշնամուն: Դ.1։19.
    Աստծո համար անհնարին ոչինչ չկա: Ղուկ.1։37.
  28. 28. Սխալ է լավը չարից տարբերել կարողանալը: Ծն.2։17.
    Միայն հասուն մարդն է կարողանում տարբերել բարին չարից։ Եբր.5։13,14.
  29. 29. Աստված արգելում է սպանել: Ex.20:13; Բ Օրին. 5։17; Մկ.10։19; Ղուկ.18։20; Հռոմ.13։9; Jms.2:11.
    Աստված հրամայում է սպանել. Ex.32:27; Բ Օրին. 7։2; Բ Օրին.13։9,15; Բ Օրին. 20։17; Ջոշ. 10:40; 2 Թագ.19։35; Եզեկ. 9։4–6։
  30. 30. Զոհաբերությունները մեղքը վերացնելու համար էին: Թվ.15։24-28։
    «Հիսուսի» զոհաբերությունը վերացրեց մեղքերը. Եբր.10։12; Եբր.9:26-28.
    Զոհաբերությունները երբեք մեղքը չեն վերացնում: Եբր.10։11.
  31. 31. Աստված երբեմն զայրանում է: Բ Օրին. 6։15; Բ Օրին. 9։7,8; 29։20; Բ Օրին. 32։22.
    Զայրույթը մեղք է։ Մթ.5։22.
  32. 32. «Աստված» ոչնչացնում է իր թշնամիներին. Բ Օրին. 7։9,10.
    «Հիսուսը» ասաց, որ սիրեք ձեր թշնամիներին. Մթ.5։44,45.
  33. 33. Աստված չի ողորմում ոմանց: Ex.4:21; Հես.11։20.
    Աստված ողորմած է բոլորի հանդեպ: Բ Օրին. 4։31; Ղուկ.6։36; Jms.5:11.
  34. 34. Աստված է որոշում, թե ով կլինի խուլ, համր և կույր: Օրինակ 4։11.
    Աստված անձերը հարգող չէ: 2 Սամ.14։14; 2 Chr.19:7; Գործք Առաքելոց 10։34; Հռոմ. 2։11.
  35. 35. Սատանան խաբում է. Հայտն.12։9.
    Աստված խաբում է. Եզեկ.14։9; 2 Թես.2։11.
  36. 36. Աստված չի կարող ստել և ատում է սուտը: Առակ.12։22; Եբր.6։18.
    Աստված ընդունում է սուտը: 1 Թագ.22։22,23; 2 Ch.18:21,22.
  37. 37. Աստծո Հոգին ճշմարտություն է: Հովհ.14։17; Հովհ.15։26; Հովհ.16։13; 1 Հովհ.4։6; 1 Հովհ.5։6.
    Աստծո Հոգին ստախոս կամ չար ոգի է: 1 Սամ.16:14-16,23; 1 Սամ.18։10; 1 Սամ.19։9; 1 Թագ.22։22,23; 2 Ch.18:21,22.
  38. 38. Աստված բնակվում է թանձր խավարի մեջ: 1 Թագ.8։12; 2 Ch.6:1; Սղ.18։11.
    Աստված բնակվում է անհասանելի լույսի մեջ: 1 Տիմ.6։16.
  39. 39. Տոհմն էր՝ Յովրամ, Օքոզիա, Յովաս, Ամասիա, Ասարիա, Յովաթամ։ 1 Ch.3:11,12.
    Տոհմն էր՝ Յորամը, Օզիասը, Յովաթամը և այլն։ Մտ.1։8,9։
  40. 40. Արդարները «հալածվում են», իսկ ամբարիշտները՝ «օրհնված»։ Հոբ 2։3–6; Հոբ 21։7–15; 2 Ti.3:12.
    Արդարները «օրհնվում են», իսկ ամբարիշտները՝ «ոչնչանում»: Սաղ.55։23; Սաղ.92:12-14; Առակ.10:2,3,27-32; Առակ.12։2,21.
  41. 41. Աստված Դավթին ասաց, որ իր համար «տուն» կառուցի: 2 Սամ.7:4-6.
    Աստված Դավթին ասաց, որ նրա համար «տուն» չկառուցի։ 1 Ch.22:8; 1 Ch.28։2,3.
    Աստված ասաց, որ Դավթի որդին պետք է «տուն» կառուցի նրա համար: 1 Թագ.8։19; 1 Chr.22:9,10; Գործք 7։47.
    Աստված ասաց, որ նա չի բնակվում ձեռքով ստեղծված վայրերում: Գործք 7։48; Գործք Առաքելոց 17։24.
  42. 42. Աստծո բարկությունը հավերժ չէ: Սաղ.30։5; Երեմ.3։12; Mic.7:18.
    Աստծո բարկությունը հավերժ է մնում: Երեմ.17։4; Մթ.25։46.
  43. 43. Երկիրը հավիտյան հաստատվեց. Սղ.78։69; Ժող.1։4.
    Երկիրը մի օր կկործանվի։ Սղ.102։25,26; Մթ.24։35; Մկ.13։31; Ղուկ.21։33; Եբր.1։10,11; 2 Պետ.3։10.
  44. 44. Իմաստությունը մարդուն երջանկացնում է։ Առակ.3։13.
    Իմաստություն փնտրեք: Առակ.4։7; Առակ.19։8.
    Աստված տալիս է իմաստություն. Jms.1:5.
    Իմաստությունը հիմարություն է։ 1 Կորնթ.1:19,20; 1 Կորնթ.3:18-20.
  45. 45. Աստվածապաշտները շնորհ են ստանում Աստծուց։ Առակ.12։2; Հռոմ. 8։28.
    Աստվածապաշտները կհալածվեն ու խարազանվեն։ 2 Տիմոթ.3։12; Եբր.12։6.
  46. 46. ​​Խելամիտ է հասկանալ ձեր ապագա ուղղությունը: Առակ.14։8.
    Մի մտածիր վաղվա համար: Աստված հոգ կտանի ձեր մասին: Մտ.6։25–34.
  47. 47. Հիմարին մի՛ պատասխանիր, այլապես դու նույնպես հիմար ես դառնում: Առակ.26։4.
    Պատասխանիր հիմարին; հակառակ դեպքում նա իրեն իմաստուն կհամարի։ Առակ.26։5.
  48. 48. Աստծո խոսքը ճշմարիտ է. Առակ.30։5.
    Աստված խաբում է. Երեմ.20։7; Եզեկ.14։9; 2 Թես.2։11,12.
  49. 49. Աստված ամբարիշտներին ոչնչացրեց. Առակ.16։4.
    Աստված խաբում է ամբարիշտներին, որպեսզի նրանք կործանվեն: 2 Թես.2։11,12.
    Աստված ցանկանում է, որ բոլորը փրկվեն: 1 Տիմ.2։3,4; 2 Պետ.3։9.
  50. 50. Աստծո վախը մարդկանց հետ է պահում չարից: Առակ.8։13; Առակ.16։6.
    Մկրտվածների վրա վախ եկավ։ Գործք Առաքելոց 2։41-43։
    Հեռացրեք բոլոր վախերը, քանի որ վախը տանջանք է: 1 Հովհ.4։18։
  51. 51. Պարզ մարդիկ ամեն ինչի հավատում են, բայց իմաստունը ուշադիր է նայում: Առակ.14։15.
    Հավատացեք, ինչպես փոքր երեխաներ; հակառակ դեպքում դուք չեք կարող մտնել երկնքի արքայություն: Mt.18:3; Ղուկ.18։17.
  52. 52. Միայն Աստված է ստեղծել երկինքն ու երկիրը: 44։24.
    Նա օգնություն ուներ։ Հովհ.1:1-4.
  53. 53. Ոմանք ցորեն են ցանում, բայց փուշ են հնձում: Երեմ.12։13.
    Ոմանք ցանելու են, բայց երբեք ոչինչ չեն հնձելու: Mic.6:15.
    Ոմանք երբեք չեն ցանի, բայց դեռ կհնձեն: Մտ.25։26; Ղուկ.19։22.
  54. 54. Օրենքը լավը չէր. Եզեկ.20։25.
    Օրենքը լավն էր. Հռոմ. 7։12; 1 Տիմոթ.1։8.
  55. 55. Երկու մահացած մարդկանց հարություն տվեց Հիսուսը: Mt.9:18-25; Հովհ.11:38-44.
    Մահացած երեխաները հարություն են առել Հիսուսի ժամանակներից առաջ: 1 Թագ. 17:17-23; 2 Թագ.4։32–37։
    Հիսուսն առաջինն էր, որ հարություն առավ մեռելներից: Գործք Առաքելոց 26։23.
  56. 56. Օրենքը տարբերում է մաքուր և անմաքուր սնունդը: Լև.10 և 11; Բ Օրին. 14.
    Պողոսն ասում է, որ բոլոր ուտելիքները մաքուր են։ 1 Տիմ.4: 1-4.
    Մի «երկնային ձայն» նույն բանն ասաց Պետրոսին. Գործք Առաքելոց 11:6-9.
    Հիսուսն ասում է, որ նման տարբերություն չկա։ Մկ.7։14,15.
    Հիսուսը նաև նշում է օրենքի մշտականությունը։ Mt.5:17-19; Ղուկ.16։17.
  57. 57. Քահանայապետը պատռում է իր հագուստները Հիսուսի դատավարության ժամանակ: Մտ.26։65; Մկ.14։63.
    Քահանայապետը չպետք է պատառոտի իր հագուստը։ Ղեւտ.21։10.
  58. 58. Ոչինչ մի՛ ցանկացեք: Ex.20:17.
    Փնտրեք ուրիշի հարստությունը: 1 Կորնթ.10։24.
  59. 59. Դավիթը ծնված որդի էր։ Սաղ.2։7.
    Հիսուսը միակ որդին էր։ Հովհ.1։17,18.
  60. 60. Հիսուսին պետք է թաղեին ուրիշների հետ: Է. 53։9։(Սա հաճախ մեջբերում է, որ վերաբերում է Հիսուսին):
    Հիսուսին թաղեցին միայնակ։ Mt.27:58-60; Մկ.15:45,46; Ղկ.23:52,53; Հովհ.19:40-42.
  61. 61. Հիսուսը պատվիրաններից մեկը նշում է «մի՛ խաբել»։ Մկ.10։19.
    Նման պատվիրան չկա. Ել.20:3-17.
  62. 62. Աստված ոչ մի անարդարություն կամ կողմնակալություն չի ցուցաբերում: 2 Chr.19:7; Գործք Առաքելոց 10։34; Հռոմ. 2։11.
    Աստված ողորմություն է ցուցաբերում կամ խստացնում է ում ընտրում է: Օրինակ՝ 33։19; Հռոմ.9։15,18.
Source
http://www.skeptically.org/bible/id7.html
See also
ANTITHESIS
The Antithesis